Wrzosowo. Skansen gorzelnictwa

Centrum Edukacji Ekologicznej, Gorzelnia Wrzosowo. Duch gorzelanów i opowieści o ekologii oraz zdrowym żywieniu to najlepsza charakterystyka tworzącego się aktualnie we Wrzosowie skansenu i centrum edukacyjnego. Oddalona niecałe 20 km od brzegu Bałtyku wieś jest jedną z ciekawszych pod względem historyczno-turystycznym na terenie powiatu kołobrzeskiego. W zbudowanej w latach trzydziestych ubiegłego stulecia gorzelni, z której na front II wojny światowej wysyłano płatki ziemniaczane, produkcja trwała jeszcze w latach dziewięćdziesiątych. W nowej rzeczywistości narodziło się tutaj profesjonalne gospodarstwo ekologiczne, które harmonijnie łączy zachodniopomorską tradycję z formą przekazu godną XXI w.

Dalsza część artykułu znajduje się pod filmem.

W dokumentach Wrzosowo pojawia się po raz pierwszy w roku 1240, w związku z powierzeniem przez księcia Barnima I biskupom kamieńskim wsi w rejonie Kołobrzegu. To właśnie mniej więcej z tamtego okresu pochodzi najstarszy miejscowy zabytek – kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego, przebudowany najpierw w XV i XVI w., a następnie: w XIX w. Od połowy lat siedemdziesiątych trzynastego stulecia, miejscowość znalazła się w składzie dóbr kapituły kolegiackiej w Kołobrzegu. Oprócz świątyni na uwagę zasługuje park, założony ok. stu lat temu przy, dziś nieistniejącym, pałacu rodziny Enckevort. W 1945 r. przez Wrzosowo, w kierunku Kołobrzegu przemieszczały się niedobitki armii niemieckiej, miejscowość przez krótki czas była m.in. sztabem 33. Dywizji Grenadierów SS „Charlemagne”. Niedługo po zakończeniu II wojny światowej Wrzosowo było siedzibą gminy.